يكي از مراكز تفريحي شيراز كه در تور شيراز مي بينيد، روستاي دشتك است كه يكي از قديميترين روستاهاي استان فارس مي باشد و به لحاظ استقرار در دشتي كوچك به نام دشتك معروف شدهاست. در اين روستا آثاري از دوران هخامنشي در آن يافت شده است و تاريخ شكل گيري روستا براساس سنگ نوشتههاي گورستان قديمي دشتك، به قرن هفتم ه ق مربوط است. طبيعت بكر، چشمه هاي متعدد، كوچه باغ ها و گردو زارهاي آن ، هر بيننده اي را محو تماشاي خود مي كند. اين روستا در حدود 450 هكتار باغ انگور و بادام ديم، و 250 هكتار باغات گردو را دارا مي باشد، و اخيرا به عنوان روستاي هدف گردشگري انتخاب شده است. ارتفاع اين روستا از سطح دريا ۲۰۴۰ متر است و آب و هواي آن در بهار و تابستان معتدل و در پائيز و زمستان سرد است.
روستاي دشتك داراي پتانسيل جذب گردشگر است و داراي دو آبشار زيبا هست به علت نبود راه مناسب در حال حاضر كمتر گردشگري به آن منطقه ميرود. اين آبشار در نزديكي روستاي دشتك و در هشت كيلومتري شمال سد درودزن قرار گرفته و جنگلي از درختان گردو بر زيبايي مسير آبشار افزوده است كه در بدو ورود چشمان هر بيننده اي را خيره مي كند. مردم روستا به زبان فارسي(گويش دشتكي)صحبت مي كنند،كه از محدود بازمانده ي گويش پهلوي جنوبي مي باشد. هنوز هم در اين گويش پاره اي از واژه هاي كهن پارسي را مي توان ديد. فعاليت اكثر مردم روستاي دشتك، باغداري و دامداري است. گروهي نيز به فعاليتهاي خدماتي و توليد صنايع دستي از جمله گيوه دوزي، قالي بافي و گليم بافي ميپردازند. محصولات باغي روستا شامل گردو، انگور، انار، بادام و گوشت، فراوردههاي لبني و پشم گوسفند از محصولات دامي روستا است. پرورش زنبور عسل و توليد عسل به روش جديد و سنتي نيز رواج دارد.
مردم روستاي دشتك به زبان فارسي به لهجه دشتكي صحبت ميكنند، مسلمان و پيرو مذهب شيعه جعفري هستند. براساس نتايج سرشماري سال ۱۳۷۵ جمعيت اين روستا ۲ هزار و ۸۰۶ نفر بودهاست كه در سال ۱۳۸۵، به تعداد ۲ هزار و ۳۶۷ نفر كاهش يافتهاست. گيوه بافي، گليم بافي و قالي بافي از هنرهاي دستي مردم روستاي دشتك ميباشد. بازي محلي درنه بازي و لگد بازي در ميان مردم روستاي دشتك رواج دارد. موسيقي محلي مردم دشتك نيز غالباً با ني نواخته ميشود و نغمههاي محلي در مقام شوشتري خوانده و نواخته ميشود. پوشاك محلي مردم روستاي دشتك طرحهاي زيبا و شادي بخشي دارد. گردو، بادام، انار، گيوه از سوغات اين روستا است.
دسترسي به روستاي دشتك از طريق شهرهاي مرودشت و كامفيروز و جادههاي منتهي به اين روستا از شهرهاي مذكور آسفالت است. بنا بر اعلام روابط عمومي سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري فارس، درخت چنار كهنسال روستا، يكي از قديميترين درختان ايران و جهان به شمار ميرود. اين درخت كه در محل هسته اوليه روستا قد برافراشتهاست به نظر برخي از ديرين شناسان طبيعي، قدمتي چهارهزار ساله دارد.
امامزاده فخرالدين، از بناهاي زيارتگاهي مورد احترام روستاست. يكي از آثار جالب توجه، روستاي دشتك، راه پلهاي به نام كتل است. كه يك هزار و ۲۰۰ پله سنگي دارد و در گذشته از طريق آن به نقاط ديگر تردد مينمودند. آسيابهاي قديمي روستا، مشتمل بر۶ آسياب قديمي است كه در گذشته مورد استفاده مردم بودهاست آسيابهاي قديمي نشانههاي فرهنگي و از آثار تاريخي روستاي دشتك است. چشمههاي معدني خنار، نهروم، مرشدي، آبگري، ده گاه، دره و آبگرمي كه آبهاي شفابخشي دارند. از جاذبههاي طبيعي روستاي دشتك به شمار ميآيند و همجنين چشمههاي بيد چنگ، آب چغور، باغ جمال(باباجمال)، سي چاه، پاي بيدي، دم تنگ، بيدك، عابدو، گردوك، تدك، باغك، سيبكي و چشمه گل كه جشمه ساران زيبا واقع در كوههاي اطراف روستاي دشتك ميباشند.